ქუსლის მოტეხილობის რომელი ტიპის უნდა იყოს იმპლანტირებული შიდა ფიქსაციისთვის?

ამ კითხვაზე პასუხი არის ის, რომ ქუსლის მოტეხილობა არ მოითხოვს ძვლის გადანერგვას შინაგანი ფიქსაციის გაკეთებისას.

სანდერსმა თქვა

1993 წელს Sanders et al [1] გამოაქვეყნეს საეტაპო ნიშნები CORR– ში კალკანალური მოტეხილობების ქირურგიული მოპყრობის ისტორიაში, კალკანალური მოტეხილობების CT– ზე დაფუძნებული კლასიფიკაციით. ახლახანს, Sanders et al [2] დაასკვნეს, რომ არც ძვლის გადანერგვა და არც ჩაკეტილი ფირფიტები არ იყო აუცილებელი 120 ქუსლი მოტეხილობებში, 10-20 წლის განმავლობაში გრძელვადიანი შედეგებით.

Sanders et al. კორში 1993 წელს.

ძვლის გადანერგვას აქვს ორი ძირითადი მიზანი: სტრუქტურული გადანერგვა მექანიკური დახმარებისთვის, მაგალითად, ფიბულაში, და მარცვლოვანი ნამყენი ოსტეოგენეზის შევსებისა და ინდუქციისთვის.

სანდერსმა აღნიშნა, რომ ქუსლის ძვალი შედგება დიდი კორტიკალური ჭურვისგან, რომელიც იკავებს კანკალებს ძვალს, და რომ გადაადგილებული ინტრაიკულური მოტეხილობები ქუსლის ძვლის სწრაფად რეკონსტრუქცია შეიძლება მოხდეს ტრაბეკულური სტრუქტურით კანკულური ძვლისგან, თუ კორტიკალური ჭურვი შეიძლება შედარებით გადატვირთულობდეს. იმ დროს ადგილზე მოტეხილობა. შიდა ფიქსაციის მოწყობილობების უწყვეტი განვითარებით, როგორიცაა posterolateral ფირფიტები და ხრახნები, ძვლის გრაფტის საშუალებით შემცირების მხარდაჭერის შენარჩუნება ზედმეტი გახდა. მისმა გრძელვადიანმა კლინიკურმა კვლევებმა დაადასტურა ეს მოსაზრება.

კლინიკური კონტროლირებადი გამოკვლევა ასკვნის, რომ ძვლის გადანერგვა ზედმეტია

ლონგინომ et al [4] და სხვებმა ჩაატარეს პერსპექტიული კონტროლირებადი შესწავლა ქუსლის 40 გადაადგილებული ინტრაიკულური მოტეხილობით მინიმუმ 2 წლის შემდეგ და ვერ იპოვნეს მნიშვნელოვანი განსხვავება ძვლის ნამყენასა და ძვლების გადანერგვას შორის ვიზუალიზაციის ან ფუნქციური შედეგების თვალსაზრისით.

სინგმა და სხვებმა [6] მაიოს კლინიკიდან ჩაატარეს რეტროსპექტული გამოკვლევა 202 პაციენტიდან და მიუხედავად იმისა, რომ ძვლის გადანერგვა უპირატესობას ანიჭებდა ბოჰლერის კუთხის და სრულ წონის ტარების დროს, არ ყოფილა მნიშვნელოვანი განსხვავება ფუნქციურ შედეგებსა და გართულებებში.

ძვლის გადანერგვა, როგორც ტრავმის გართულებების რისკის ფაქტორი

პროფესორმა პან ჟიჯუნმა და მისმა გუნდმა Zhejiang Medical Second Hospital– მა 2015 წელს ჩაატარეს სისტემატური შეფასება და მეტა-ანალიზი [7], რომელშიც შედიოდა ყველა ლიტერატურა, რომელიც შეიძლება მოიპოვოს 2014 წლის ელექტრონული მონაცემთა ბაზებიდან, მათ შორის 1651 პაციენტებში 1651 მოტეხილობა და დაასკვნა, რომ არ გამოირიცხოს ის, რომ ძვლების გადანერგვა, დიაბეტით დაავადებულები არ გაათავისუფლებენ, რომ არ გამოაცხადონ დიაბეტური დიაბეტი, დიაბეტით დაავადებული, დიაბეტით დაავადებული, რომ არ გაათავისუფლონ დიაბეტი, დიაბეტით დაავადებული, დიაბეტით დაავადებული, რომ არ გაამახვილოს დიაბეტი. ტრავმული გართულებები.

დასკვნის სახით, ძვლების გადანერგვა არ არის აუცილებელი ქუსლის მოტეხილობების შიდა ფიქსაციის დროს და არ უწყობს ხელს ფუნქციონირებას ან საბოლოო შედეგს, არამედ ზრდის ტრავმული გართულებების რისკს.

 
1.Sanders R, Fortin P, Dipasquale T, et al. ოპერაციული მკურნალობა 120 გადაადგილებული ინტრაარტიკულური კალკანალური მოტეხილობებით. შედეგები პროგნოზული კომპიუტერული ტომოგრაფიული სკანირების კლასიფიკაციის გამოყენებით. Clin Orthop Relat Res. 1993; (290): 87-95.
2.Sanders R, Vaupel ZM, Erdogan M, et al. გადაადგილებული ინტრაარტიკულური კალკანალური მოტეხილობების ოპერაციული მკურნალობა: გრძელვადიანი (10-20 წელი) იწვევს 108 მოტეხილობას პროგნოზული CT კლასიფიკაციის გამოყენებით. J Orthop Trauma. 2014; 28 (10): 551-63.
3. Palmer I. კალკანუსის მოტეხილობების მექანიზმი და მკურნალობა. J ძვლის ერთობლივი Surg Am. 1948; 30 ა: 2–8.
4.Longino D, Buckley Re. ძვლის გრაფტი გადაადგილებული ინტრაარტიკულური კალკანალური მოტეხილობების ოპერაციულ მკურნალობაში: სასარგებლოა? J Orthop Trauma. 2001; 15 (4): 280-6.
5.Gusic N, Fedel I, Darabos N, et al. ინტრაარკულური კალკანალური მოტეხილობების ოპერაციული მკურნალობა: სამი სხვადასხვა ოპერაციული ტექნიკის ანატომიური და ფუნქციური შედეგი. დაზიანება. 2015; 46 დაზოგვა 6: S130-3.
6.Singh AK, Vinay K. გადაადგილებული ინტრაიკულური კალკანალური მოტეხილობების ქირურგიული მკურნალობა: არის თუ არა აუცილებელი ძვლის ნამყენები? J Orthop Traumatol. 2013; 14 (4): 299-305.
7. Zhang W, Chen E, Xue D, et al. ოპერაციის შემდეგ დახურული კალკანალური მოტეხილობების ჭრილობის გართულებების რისკის ფაქტორები: სისტემატური მიმოხილვა და მეტა-ანალიზი. Scand J Trauma Resusc Emerg Med. 2015; 23: 18.