ქუსლის მოტეხილობის რომელი ტიპის იმპლანტაციაა საჭირო შიდა ფიქსაციისთვის?

ამ კითხვაზე პასუხი ის არის, რომ შიდა ფიქსაციის დროს ქუსლის მოტეხილობის შემთხვევაში ძვლის გადანერგვა საჭირო არ არის.

სანდერსმა თქვა

1993 წელს სანდერსმა და სხვებმა [1] გამოაქვეყნეს ქუსლის ძვლის მოტეხილობების ქირურგიული მკურნალობის ისტორიაში გარდამტეხი მომენტი CORR-ში, ქუსლის ძვლის მოტეხილობების კომპიუტერული ტომოგრაფიის საფუძველზე კლასიფიკაციით. ახლახანს, სანდერსმა და სხვებმა [2] დაასკვნეს, რომ 10-20 წლიანი გრძელვადიანი დაკვირვების შედეგად, ქუსლის 120 მოტეხილობის დროს არც ძვლის გადანერგვა და არც დამაგრების ფირფიტები არ იყო საჭირო.

ქუსლის მოტეხილობების კომპიუტერული ტომოგრაფიული ტიპირება, რომელიც გამოქვეყნდა სანდერსის და სხვების მიერ CORR-ში 1993 წელს.

ძვლის გადანერგვას ორი ძირითადი დანიშნულება აქვს: სტრუქტურული გადანერგვა მექანიკური საყრდენისთვის, მაგალითად, ფიბულაში, და გრანულარული გადანერგვა ოსტეოგენეზის შევსებისა და ინდუცირებისთვის.

სანდერსმა აღნიშნა, რომ ქუსლის ძვალი შედგება დიდი კორტიკალური გარსისგან, რომელიც გარს აკრავს ღრუბლოვან ძვალს და რომ ქუსლის ძვლის გადაადგილებული სახსარშიდა მოტეხილობები შეიძლება სწრაფად აღდგეს ტრაბეკულური სტრუქტურის მქონე ღრუბლოვანი ძვლით, თუ კორტიკალური გარსი შედარებით აღდგება. პალმერი და სხვები [3] პირველები იყვნენ, ვინც 1948 წელს ძვლის გადანერგვის შესახებ ინფორმაცია გამოაქვეყნეს, რადგან იმ დროს სასახსრე ზედაპირის მოტეხილობის შესანარჩუნებლად შესაფერისი შიდა ფიქსაციის მოწყობილობები არ არსებობდა. შიდა ფიქსაციის მოწყობილობების, როგორიცაა პოსტეროლატერალური ფირფიტები და ხრახნები, უწყვეტი განვითარების გამო, ძვლის გადანერგვით შემცირების მხარდაჭერა საჭირო აღარ გახდა. მისმა ხანგრძლივმა კლინიკურმა კვლევებმა ეს მოსაზრება დაადასტურა.

კლინიკურად კონტროლირებადი კვლევა ასკვნის, რომ ძვლის გადანერგვა არ არის საჭირო

ლონგინომ და სხვებმა [4] და სხვებმა ჩაატარეს ქუსლის 40 გადაადგილებული სახსარშიდა მოტეხილობის პერსპექტიული კონტროლირებადი კვლევა მინიმუმ 2 წლიანი დაკვირვების შემდეგ და ვერ აღმოაჩინეს მნიშვნელოვანი განსხვავება ძვლის გადანერგვასა და ძვლის გადანერგვის არარსებობას შორის ვიზუალიზაციის ან ფუნქციური შედეგების თვალსაზრისით. გუსიჩმა და სხვებმა [5] ჩაატარეს ქუსლის 143 გადაადგილებული სახსარშიდა მოტეხილობის კონტროლირებადი კვლევა მსგავსი შედეგებით.

სინგჰმა და სხვებმა [6] მაიოს კლინიკიდან ჩაატარეს რეტროსპექტული კვლევა 202 პაციენტზე და მიუხედავად იმისა, რომ ძვლის გადანერგვა უკეთესი იყო ბოლერის კუთხისა და სრული წონის ტარების დროის თვალსაზრისით, ფუნქციურ შედეგებსა და გართულებებში მნიშვნელოვანი განსხვავება არ დაფიქსირებულა.

ძვლის გადანერგვა, როგორც ტრავმის გართულებების რისკ-ფაქტორი

პროფესორმა პან ჟიჯუნმა და მისმა გუნდმა ჟეჟიანგის მეორე სამედიცინო საავადმყოფოში 2015 წელს ჩაატარეს სისტემატური შეფასება და მეტაანალიზი [7], რომელიც მოიცავდა 2014 წლის მდგომარეობით ელექტრონული მონაცემთა ბაზებიდან მოძიებულ ყველა ლიტერატურას, მათ შორის 1559 პაციენტის 1651 მოტეხილობას და დაასკვნეს, რომ ძვლის გადანერგვა, შაქრიანი დიაბეტი, დრენაჟის დაუმონტაჟებლობა და მძიმე მოტეხილობები მნიშვნელოვნად ზრდის პოსტოპერაციული ტრავმული გართულებების რისკს.

დასკვნის სახით, ქუსლის მოტეხილობების შიდა ფიქსაციის დროს ძვლის გადანერგვა აუცილებელი არ არის და ის არ უწყობს ხელს ფუნქციის გაუმჯობესებას ან საბოლოო შედეგს, პირიქით, ზრდის ტრავმული გართულებების რისკს.

 
1. სანდერსი რ., ფორტინი პ., დიპასკუალე თ. და სხვ. ოპერაციული მკურნალობა 120 სახსარშიდა თითის ძვლის გადაადგილებული მოტეხილობის დროს. შედეგები პროგნოზული კომპიუტერული ტომოგრაფიის სკანირების კლასიფიკაციის გამოყენებით. Clin Orthop Relat Res. 1993;(290):87-95.
2. სანდერსი რ., ვაუპელი ზ.მ., ერდოღანი მ. და სხვ. სახსარშიდა თითის სახსრის დისლოკაციის მოტეხილობების ოპერაციული მკურნალობა: ხანგრძლივი (10-20 წელი) შედეგია 108 მოტეხილობისა პროგნოზული კომპიუტერული ტომოგრაფიის კლასიფიკაციის გამოყენებით. J Orthop Trauma. 2014;28(10):551-63.
3. პალმერი I. ქუსლის ძვლის მოტეხილობების მექანიზმი და მკურნალობა. J Bone Joint Surg Am. 1948;30A:2–8.
4. ლონგინო დ., ბაკლი რ.ე. ძვლის ტრანსპლანტაცია სახსარშიდა თითის სახსრის დისლოკაციის მოტეხილობების ოპერაციულ მკურნალობაში: სასარგებლოა თუ არა ის? J Orthop Trauma. 2001;15(4):280-6.
5. გუსიჩი ნ., ფედელი ი., დარაბოსი ნ. და სხვ. სახსარშიდა თითის ძვლის მოტეხილობების ოპერაციული მკურნალობა: სამი განსხვავებული ოპერაციული ტექნიკის ანატომიური და ფუნქციური შედეგი. დაზიანება. 2015;46 დანართი 6:S130-3.
6. სინგჰ ა.კ., ვინეი კ. სახსარშიდა თითის ძვლის დისლოკაციის მოტეხილობების ქირურგიული მკურნალობა: აუცილებელია თუ არა ძვლის გადანერგვა? J Orthop Traumatol. 2013;14(4):299-305.
7. ჟანგ ვ., ჩენ ე., სიუე დ. და სხვ. ოპერაციის შემდეგ დახურული თითის ძვლის მოტეხილობების ჭრილობის გართულებების რისკ-ფაქტორები: სისტემატური მიმოხილვა და მეტაანალიზი. Scand J Trauma Resusc Emerg Med. 2015;23:18.