მინიმალური ინვაზიური მთლიანი ბარძაყის ჩანაცვლება პირდაპირი უმაღლესი მიდგომით ამცირებს კუნთების დაზიანებას

მას შემდეგ, რაც Sculco et al. პირველად იტყობინება მცირე ზომის ჰიპ ართროპლასტიკა (THA) პოსტტეროლატერული მიდგომით 1996 წელს, დაფიქსირდა რამდენიმე ახალი მინიმალური ინვაზიური მოდიფიკაცია. დღესდღეობით, მინიმალური ინვაზიური კონცეფცია ფართოდ გადაეცა და თანდათანობით მიიღეს კლინიკებმა. ამასთან, ჯერ კიდევ არ არსებობს მკაფიო გადაწყვეტილება იმის შესახებ, უნდა იქნას გამოყენებული თუ არა მინიმალური ინვაზიური ან ჩვეულებრივი პროცედურები.

მინიმალური ინვაზიური ქირურგიის უპირატესობებში შედის მცირე ზომის ჭრილობები, ნაკლები სისხლდენა, ნაკლები ტკივილი და უფრო სწრაფი გამოჯანმრთელება; ამასთან, უარყოფითი მხარეები მოიცავს შეზღუდულ ხედვას, სამედიცინო ნეიროვასკულური დაზიანებების წარმოქმნას, პროთეზის ცუდი პოზიციისა და ხელახალი რეკონსტრუქციული ქირურგიის რისკის გაზრდას.

მინიმალური ინვაზიური მთლიანი ბარძაყის ართროპლასტიკის დროს (MIS - THA), პოსტოპერაციული კუნთების სიმტკიცის დაკარგვა მნიშვნელოვანი მიზეზია, რომელიც გავლენას ახდენს აღდგენაზე, ხოლო ქირურგიული მიდგომა არის მნიშვნელოვანი ფაქტორი, რომელიც გავლენას ახდენს კუნთების სიძლიერეზე. მაგალითად, ანტეროლეტერულმა და პირდაპირმა წინაგულმა მიდგომებმა შეიძლება ზიანი მიაყენოს გამტაცებლის კუნთების ჯგუფებს, რამაც გამოიწვია მოცეკვავე სიარული (Trendelenburg Limp).

მინიმალური ინვაზიური მიდგომების მოსაძებნად, რაც მინიმუმამდეა დაყვანილი კუნთების დაზიანებას, დოქტორი Amanatullah et al. შეერთებულ შტატებში მაიოს კლინიკიდან შეადარა ორი არასწორი მიდგომა, პირდაპირი წინაგულის მიდგომა (DA) და პირდაპირი უმაღლესი მიდგომა (DS), კადავერულ ნიმუშებზე, რათა დადგინდეს კუნთებისა და ტენდონების დაზიანება. ამ კვლევის შედეგებმა აჩვენა, რომ DS მიდგომა ნაკლებად ზიანს აყენებს კუნთებსა და ტენდონებს, ვიდრე DA მიდგომას და შეიძლება იყოს სასურველი პროცედურა არასწორად.

ექსპერიმენტული დიზაინი

გამოკვლევა ჩატარდა რვა ახლად გაყინულ კადავერზე, რომელზეც რვა წყვილი 16 ბარძაყია, რომელსაც არ აქვს ბარძაყის ქირურგიის ისტორია. ერთი ბარძაყის შემთხვევით შეირჩა, რომ გაიაროს არასწორად, DA მიდგომით, ხოლო მეორე-DS მიდგომით ერთ კადავერში, ხოლო ყველა პროცედურა ჩატარდა გამოცდილი კლინიკების მიერ. კუნთისა და ტენდონის დაზიანების საბოლოო ხარისხი შეაფასეს ორთოპედიულმა ქირურგმა, რომელიც არ იყო ჩართული ოპერაციაში.

შეფასებული ანატომიური სტრუქტურები მოიცავდა: Gluteus maximus, Gluteus medius და მისი tendon, gluteus minimus და მისი tendon, vastus tensor fasciae latae, quadriceps femoris, ზედა ტრაპეზია, piatto, ქვედა ტრაპეზია, obturator and interturator externus (სურათი 1). კუნთები შეაფასეს კუნთების ცრემლებისთვის და სინაზისადმი, რომელიც ჩანს შეუიარაღებელი თვალით.

ნახ. 1 თითოეული კუნთის ანატომიური დიაგრამა

შედეგები

1. კუნთების დაზიანება: არ ყოფილა სტატისტიკური განსხვავება Gluteus medius- ის ზედაპირული დაზიანების მასშტაბში DA და DS მიდგომებს შორის. ამასთან, გლუტუსის მინიმალური კუნთისთვის, DA მიდგომით გამოწვეული ზედაპირული დაზიანების პროცენტული მაჩვენებელი მნიშვნელოვნად აღემატებოდა DS მიდგომით გამოწვეული, და კვადრიცეფსის კუნთისთვის ორ მიდგომას შორის მნიშვნელოვანი განსხვავება არ ყოფილა. სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი განსხვავება არ ყოფილა ორ მიდგომას შორის კვადრიკსის კუნთების დაზიანების თვალსაზრისით, ხოლო ზედაპირული დაზიანების პროცენტული მაჩვენებელი Vastus tensor fasciae latae და rectus ფემორის კუნთები უფრო დიდი იყო DA მიდგომით, ვიდრე DS მიდგომით.

2. ტენდონის დაზიანებები: არც მიდგომას არ მოჰყვა მნიშვნელოვანი დაზიანებები.

3. Tendon Transection: Gluteus minimus tendon ტრანსექციის სიგრძე მნიშვნელოვნად აღემატებოდა DA ჯგუფში, ვიდრე DS ჯგუფში, ხოლო დაზიანების პროცენტული მაჩვენებელი მნიშვნელოვნად აღემატებოდა DS ჯგუფში. ორ ჯგუფს შორის ტენდონის ტრანსექციის დაზიანებებში მნიშვნელოვანი განსხვავება არ ყოფილა პირიფორმისა და Obturator Internus- ისთვის. ქირურგიული სქემა ნაჩვენებია ნახ .2 -ში, ნახ .3 გვიჩვენებს ტრადიციული გვერდითი მიდგომას, ხოლო ნახ .4 გვიჩვენებს ტრადიციული წინაგულის მიდგომას.

ნახ. 2 1 ა. Gluteus minimus tendon- ის სრული ტრანსექცია DA პროცედურის დროს, ბარძაყის ფიქსაციის საჭიროების გამო; 1 ბ. გლუტუსის მინიმალური ნაწილობრივი ტრანსექცია, რომელიც გვიჩვენებს მისი ტენდონისა და კუნთების მუცლის დაზიანების ზომას. გტ. დიდი ტროქანტერი; * Gluteus Minimus.

ნახ .3 ტრადიციული პირდაპირი გვერდითი მიდგომის სქემა აცეტაბულუმთან, რომელიც ჩანს მარჯვნივ, შესაბამისი წევის საშუალებით

სურათი 4 მოკლე გარე როტორის კუნთის ზემოქმედება ჩვეულებრივი წინა მიდგომით

დასკვნა და კლინიკური შედეგები

ბევრმა წინა კვლევამ არ აჩვენა მნიშვნელოვანი განსხვავებები ოპერაციულ ხანგრძლივობაში, ტკივილის კონტროლში, ტრანსფუზიის სიჩქარეში, სისხლის დაკარგვაში, საავადმყოფოების ყოფნის ხანგრძლივობაში და სიარული, როდესაც ჩვეულებრივი THA- ს შედარებასთან შედარებით. არ აჩვენა მნიშვნელოვანი განსხვავებები ორს შორის, გარდა ტკივილის მნიშვნელოვანი შემცირებისა და არანაირი მნიშვნელოვანი განსხვავებები სისხლდენის, სიარულის ტოლერანტობის ან პოსტოპერაციული რეაბილიტაციის დროს. კლინიკური გამოკვლევა Goosen et al.

Goosen et al. აჩვენა საშუალო HHS ქულის ზრდა მინიმალური ინვაზიური მიდგომის შემდეგ (უკეთეს გამოჯანმრთელებაზე მიგვითითებს), მაგრამ უფრო გრძელი ოპერაციული დრო და მნიშვნელოვნად უფრო პერიოპერაციული გართულებები. ბოლო წლების განმავლობაში, ასევე ჩატარდა მრავალი გამოკვლევა, რომლებიც შეისწავლეს კუნთების დაზიანებისა და პოსტოპერაციული აღდგენის დრო მინიმალური ინვაზიური ქირურგიული წვდომის გამო, მაგრამ ეს საკითხები ჯერ არ არის განხილული. წინამდებარე კვლევა ასევე ჩატარდა ასეთი საკითხების საფუძველზე.

ამ გამოკვლევაში დადგინდა, რომ DS მიდგომამ გამოიწვია კუნთების ქსოვილის მნიშვნელოვნად ნაკლები დაზიანება, ვიდრე DA მიდგომა, რაც დასტურდება გლუტუსის მინიმალური კუნთისა და მისი tendon, უზარმაზარი ტენსორის ფაშიის კუნთისა და რექტუსის ფემორის კუნთის მნიშვნელოვნად ნაკლები დაზიანებით. ეს დაზიანებები განისაზღვრა თავად DA მიდგომით და ოპერაციის შემდეგ რთული გამოსწორება იყო. იმის გათვალისწინებით, რომ ეს კვლევა არის კადავერული ნიმუში, საჭიროა კლინიკური კვლევები ამ შედეგის კლინიკური მნიშვნელობის შესამოწმებლად.