ქირურგიული მეთოდების ორი ტიპი არსებობს: ფირფიტისებრი ხრახნები და ინტრამედულარული ქინძისთავები, პირველი მოიცავს ზოგად ფირფიტისებრ ხრახნებს და AO სისტემის კომპრესიული ფირფიტისებრ ხრახნებს, ხოლო მეორე მოიცავს დახურულ და ღია რეტროგრადულ ან რეტროგრადულ ქინძისთავებს. არჩევანი დამოკიდებულია მოტეხილობის კონკრეტულ ადგილმდებარეობასა და ტიპზე.
ინტრამედულარული ქინძისთავის ფიქსაციის უპირატესობებია მცირე ექსპოზიცია, ნაკლები მოცილება, სტაბილური ფიქსაცია, გარე ფიქსაციის საჭიროება არ არის და ა.შ. ის შესაფერისია ბარძაყის ძვლის შუა 1/3-ის, ზედა 1/3-ის მოტეხილობის, მრავალსეგმენტური მოტეხილობის, პათოლოგიური მოტეხილობის დროს. ქვედა 1/3-ის მოტეხილობის შემთხვევაში, დიდი ზომის მედულარული ღრუსა და მრავალი ღრუბლოვანი ძვლის გამო, ინტრამედულარული ქინძისთავის ბრუნვის კონტროლი რთულია და ფიქსაცია საიმედო არ არის, თუმცა მისი გამაგრება ხრახნებით შეიძლება, მაგრამ უფრო შესაფერისია ფოლადის ფირფიტის ხრახნები.
ბარძაყის ძვლის ლილვის მოტეხილობის ღია-შიდა ფიქსაცია ინტრამედულარული ლურსმნით I.
(1) ჭრილობა: ბარძაყის ძვლის გვერდითი ან უკანა გვერდითი ჭრილობა კეთდება მოტეხილობის ადგილის ცენტრში, 10-12 სმ სიგრძით, ჭრის კანსა და ფართო ფასციას და ავლენს ბარძაყის გვერდითი კუნთს.
ლატერალური განაკვეთი კეთდება ბარძაყის ძვლის დიდ ტროქანტერსა და ლატერალურ კონდილს შორის ხაზზე, ხოლო უკანა ლატერალური განაკვეთის კანის განაკვეთი იგივეა ან ოდნავ გვიან, მთავარი განსხვავება ისაა, რომ ლატერალური განაკვეთი ყოფს მხრის გვერდითი კუნთს, ხოლო უკანა ლატერალური განაკვეთი მხრის გვერდითი კუნთის უკანა ინტერვალში შედის მხრის გვერდითი კუნთის (ვასტუს ლატერალის) მეშვეობით. (სურ. 3.5.5.2-1, 3.5.5.2-2).
მეორე მხრივ, ანტეროლატერალური ჭრილობა კეთდება წინა ზედა თეძოს ძვლიდან მუხლის სახსრის გარეთა კიდემდე გამავალი ხაზის გავლით და მასზე წვდომა ხდება ბარძაყის გვერდითი კუნთისა და სწორი ბარძაყის კუნთის მეშვეობით, რამაც შეიძლება დააზიანოს შუალედური ბარძაყის კუნთი და ნერვული ტოტები, რომლებიც მიჰყვება ბარძაყის გვერდითი კუნთისა და გარეთა ბარძაყის მბრუნავი არტერიის ტოტებს და, შესაბამისად, იშვიათად ან საერთოდ არ გამოიყენება (სურ. 3.5.5.2-3).
(2) ექსპოზიცია: გამოაცალკევეთ და წინ გადაწიეთ გვერდითი ბარძაყის კუნთი და შედით მასში ბარძაყის ბიცეფსის კუნთით, ან პირდაპირ გაჭერით და გამოაცალკევეთ გვერდითი ბარძაყის კუნთი, თუმცა სისხლდენა უფრო მეტია. გაჭერით პერიოსტეუმი ბარძაყის მოტეხილობის ზედა და ქვედა მოტეხილი ბოლოების გამოსავლენად და გამოაჩინეთ ხედვის არეალი იმდენად, რამდენადაც მისი დაკვირვება და აღდგენა იქნება შესაძლებელი, ხოლო რბილი ქსოვილები რაც შეიძლება ნაკლებად მოიშიშვლებათ.
(3) შიდა ფიქსაციის აღდგენა: დაზიანებული კიდურის მოთავსება, პროქსიმალური დაზიანებული ბოლო გამოაშკარავება, ქლიავის ყვავილის ან V-ფორმის ინტრამედულარული ნემსის ჩასმა და ნემსის სისქის გაზომვა. თუ მედულარული ღრუ შევიწროებულია, ღრუს სათანადოდ აღსადგენად და გასაფართოებლად შეიძლება მედულარული ღრუს გამაფართოებლის გამოყენება, რათა თავიდან იქნას აცილებული ნემსის შეღწევა და გამოღება. პროქსიმალური დაზიანებული ბოლო ძვლის დამჭერით დააფიქსირეთ, ინტრამედულარული ნემსი რეტროგრადულად ჩასვით, დიდი ტროქანტერიდან შეაღწიეთ ბარძაყში და როდესაც ნემსის ბოლო კანს ზემოთ ამოძრავებს, ამ ადგილას გააკეთეთ 3 სმ-ის მცირე ჭრილი და განაგრძეთ ინტრამედულარული ნემსის ჩასმა მანამ, სანამ ის კანის გარეთ არ გამოაშკარავდება. ინტრამედულარული ნემსი ამოღებულია, გადამისამართებულია, დიდი ტროქანტერიდან ხვრელში გადის და შემდეგ პროქსიმალურად შეჰყავთ განივი კვეთის სიბრტყისკენ. გაუმჯობესებულ ინტრამედულარულ ნემსებს აქვთ პატარა მომრგვალებული ბოლოები ექსტრაქციის ნახვრეტებით. შემდეგ ნემსის ამოღება და მიმართულების შეცვლა საჭირო აღარ არის და შესაძლებელია ნემსის ამოხვრეტა და შემდეგ ერთხელ შეხება. ალტერნატიულად, ნემსის შეყვანა შესაძლებელია რეტროგრადულად, მიმმართველი ქინძისთავით და მისი დიდი ტროქანტერული ჭრილობის გარეთ გამოვლენა, შემდეგ კი ინტრამედულარული ქინძისთავი შეიძლება შეიყვანოთ მედულარული ღრუში.
მოტეხილობის შემდგომი აღდგენა. ანატომიური გასწორების მიღწევა შესაძლებელია პროქსიმალური ინტრამედულარული ქინძისთავის ბერკეტის გამოყენებით ძვლის ამობურცვასთან, ტრაქციასთან და მოტეხილობის ზედაპირთან ერთად. ფიქსაცია ხორციელდება ძვლის დამჭერით, რის შემდეგაც ინტრამედულარული ქინძისთავი ისე იჭედება, რომ ქინძისთავის ამოღების ხვრელი უკან იყოს მიმართული, რათა შეესაბამებოდეს ბარძაყის ძვლის სიმრუდეს. ნემსის ბოლო უნდა მიაღწიოს მოტეხილობის დისტალური ბოლოს შესაბამის ნაწილს, მაგრამ არა ხრტილის შრეს, ხოლო ნემსის ბოლო უნდა დარჩეს ტროქანტერიდან 2 სმ-ით გარეთ, რათა მოგვიანებით მისი ამოღება შესაძლებელი იყოს. (სურ. 3.5.5.2-4).
ფიქსაციის შემდეგ, სცადეთ კიდურის პასიური მოძრაობა და დააკვირდით ნებისმიერ არასტაბილურობას. თუ საჭიროა უფრო სქელი ინტრამედულარული ნემსის შეცვლა, მისი ამოღება და ჩანაცვლება შესაძლებელია. თუ არის მცირედი შესუსტება და არასტაბილურობა, ფიქსაციის გასაძლიერებლად შეიძლება ხრახნის დამატება. (სურ. 3.5.5.2-4).
საბოლოოდ, ჭრილობა ჩამოირეცხა და ფენებად დაიხურა. გარეგანი ბრუნვის საწინააღმდეგო თაბაშირის ჩექმა ჩაიცვეს.
II ფირფიტის ხრახნიანი შიდა ფიქსაცია
შიდა ფიქსაცია ფოლადის ფირფიტის ხრახნებით შეიძლება გამოყენებულ იქნას ბარძაყის ღეროს ყველა ნაწილში, მაგრამ ქვედა 1/3 უფრო შესაფერისია ამ ტიპის ფიქსაციისთვის ფართო მედულარული ღრუს გამო. შეიძლება გამოყენებულ იქნას ზოგადი ფოლადის ფირფიტა ან AO კომპრესიული ფოლადის ფირფიტა. ეს უკანასკნელი უფრო მყარი და მყარად ფიქსირდება გარე ფიქსაციის გარეშე. თუმცა, არცერთი მათგანი არ ერიდება დაძაბულობის ნიღბის როლს და შეესაბამება თანაბარი სიმტკიცის პრინციპს, რომელიც გაუმჯობესებას საჭიროებს.
ამ მეთოდს აქვს უფრო ფართო პილინგის დიაპაზონი, მეტი შიდა ფიქსაცია, გავლენას ახდენს შეხორცებაზე და ასევე აქვს ნაკლოვანებები.
როდესაც ინტრამედულარული ქინძისთავები არ არის, ძველი მოტეხილობის დროს მედულარული გამრუდება ან გაუვალი ნაწილის დიდი ნაწილი და მოტეხილობის ქვედა 1/3 უფრო ადაპტირებადია.
(1) ბარძაყის ძვლის გვერდითი ან უკანა გვერდითი ჭრილობა.
(2)(2) მოტეხილობის გამოვლენა და გარემოებებიდან გამომდინარე, ის უნდა დარეგულირდეს და შიდა მხარეს დამაგრდეს ფირფიტისებრი ხრახნებით. ფირფიტა უნდა განთავსდეს გვერდითი დაჭიმულობის მხარეს, ხრახნები ორივე მხარეს უნდა გაიაროს კორტიკალურ ნაწილში და ფირფიტის სიგრძე უნდა იყოს მოტეხილობის ადგილას ძვლის დიამეტრის 4-5-ჯერ დიდი. ფირფიტის სიგრძე მოტეხილი ძვლის დიამეტრის 4-დან 8-ჯერ დიდია. ბარძაყის ძვალში ჩვეულებრივ გამოიყენება 6-დან 8-მდე ნახვრეტიანი ფირფიტები. დიდი ზომის დაქუცმაცებული ძვლის ფრაგმენტების დაფიქსირება შესაძლებელია დამატებითი ხრახნებით და ძვლის დიდი რაოდენობით ტრანსპლანტატის ერთდროულად განთავსება შესაძლებელია დაქუცმაცებული მოტეხილობის მედიალურ მხარეს. (სურ. 3.5.5.2-5).
ფენებად ჩამოიბანეთ და დახურეთ. გამოყენებული ფირფიტის ხრახნების ტიპის მიხედვით, გადაწყდა, გამოყენებულიყო თუ არა გარეგანი ფიქსაცია თაბაშირით.
გამოქვეყნების დრო: 27 მარტი, 2024
