ამბულატორიულ კლინიკაში ყველაზე გავრცელებული ტენოსინოვიტი, ეს სტატია უნდა გაითვალისწინოთ!

სტილოიდური სტენოზი ტენოსინოვიტი არის ასეპტიკური ანთება, რომელიც გამოწვეულია გამტაცებლის პოლისის ლონგუსის და ექსტენსორული პოლისისის ბრევის ტენდონების ტკივილისა და შეშუპებით, დორსალური კარპალური გარსით რადიალური სტილოიდის პროცესში. სიმპტომები გაუარესდება ცერა თითის გაფართოებით და კალმორის გადახრით. დაავადება პირველად დაფიქსირდა შვეიცარიის ქირურგმა დე ქუვაინმა 1895 წელს, ამიტომ რადიალური სტილოიდური სტენოზი ტენოსინოვიტი ასევე ცნობილია, როგორც დე ქუერვაინის დაავადება.

დაავადება უფრო ხშირია იმ ადამიანებში, რომლებიც ხშირი მაჯის და პალმარის თითის საქმიანობაში მონაწილეობენ და ასევე ცნობილია როგორც "დედის ხელი" და "თამაშის თითი". ინტერნეტის განვითარებით, დაავადებით დაზარალებული ადამიანების რაოდენობა იზრდება და უფრო ახალგაზრდაა. ასე რომ, როგორ უნდა დიაგნოზირდეს და მკურნალობა ამ დაავადებით? ქვემოთ მოცემულია მოკლე შესავალი სამი ასპექტიდან: ანატომიური სტრუქტურა, კლინიკური დიაგნოზი და მკურნალობის მეთოდები!

I.ANATOMY

რადიუსის სტილოიდურ პროცესს აქვს ვიწრო, ზედაპირული sulcus, რომელიც დაფარულია დორსალური კარპალური ლიგატით, რომელიც ქმნის ძვლის ბოჭკოვან გარსს. გამტაცებლის pollicis longus tendon და extensor pollicis brevis tendon გადის ამ გარსით და იკეცება კუთხეზე და შეწყდება პირველი მეტაკარპალური ძვლის ბაზაზე და ცერა თითის პროქსიმალური ფალანქსის ბაზაზე, შესაბამისად (სურათი 1). როდესაც tendon სრიალებს, არსებობს დიდი ხახუნის ძალა, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც მაჯის ულნარული გადახრა ან ცერა თითის მოძრაობა, ნაკეცების კუთხე იზრდება, იზრდება ხახუნის ტენდონსა და გარსის კედელს შორის. გრძელვადიანი განმეორებითი ქრონიკული სტიმულაციის შემდეგ, სინოვიუმი წარმოგიდგენთ ანთებით ცვლილებებს, როგორიცაა შეშუპება და ჰიპერპლაზია, რაც იწვევს ტენდონისა და გარსის კედლის გასქელებას, ადჰეზიას ან შევიწროებას, რის შედეგადაც ხდება სტენოზის ტენოსინოვიტის კლინიკური მანიფესტაციები.

ნახ .1 რადიუსის სტილოიდური პროცესის ანატომიური დიაგრამა

II. კლინიკური დიაგნოზი

1. სამედიცინო ისტორია უფრო ხშირია საშუალო ასაკის, სახელმძღვანელო ოპერატორებში და უფრო გავრცელებულია ქალებში; დაწყება ნელია, მაგრამ სიმპტომები შეიძლება მოულოდნელად მოხდეს.
2. ნიშნები: ლოკალიზებული ტკივილი რადიუსის სტილოიდურ პროცესში, რომელსაც შეუძლია გამოსხივება ხელით და წინამხარი, ცერაგამტო სისუსტე, შეზღუდული ცერა თითის გაფართოება, სიმპტომების გამწვავება, როდესაც ცერა თითის გაფართოება და მაჯის წყლული გადახრა; პალპაციური კვანძები შეიძლება პალპაციური იყოს რადიუსის სტილოიდურ პროცესზე, რომელიც წააგავს ძვლის საყრდენს, აღინიშნება სინაზით.
3.Finkelstein- ის ტესტი (ე.ი. მუშტის ულნარული გადახრის ტესტი) დადებითია (როგორც ეს ნაჩვენებია სურათი 2 -ში), ცერა თითის მოქნილი და ტარდება პალმაში, ულნარის მაჯა გადახრაა, ხოლო რადიუსის სტილოიდების პროცესში ტკივილი გამწვავებულია.

4.auxiliary გამოკვლევა: რენტგენის ან ფერის ულტრაბგერითი გამოკვლევა შეიძლება ჩატარდეს საჭიროების შემთხვევაში, იმის დასადასტურებლად, არსებობს თუ არა ძვლის პათოლოგია ან სინოვიტი. რადიუსის სტილოიდური სტენოზის ტენოსინოვიტის მულტიდისციპლინარული მკურნალობის სახელმძღვანელო მითითებები აღნიშნავს, რომ სხვა ფიზიკურ გამოკვლევებს უნდა განასხვავონ ოსტეოართრიტი, რადიალური ნერვის ზედაპირული ფილიალის დარღვევები და დიაგნოზის დროს.

Iii. მკურნალობა

კონსერვატიული თერაპილოკალური იმობილიზაციის თერაპია: ადრეულ ეტაპზე, პაციენტებს შეუძლიათ გამოიყენონ გარე ფიქსაციის ფრჩხილი დაზარალებული კიდურის იმობილიზაციისთვის, რათა შეამცირონ ადგილობრივი საქმიანობა და განთავისუფლდეს tendon- ის ხახუნის ხახუნის ტენდონის გარსში, მკურნალობის მიზნის მისაღწევად. ამასთან, იმობილიზაციამ შეიძლება არ უზრუნველყოს დაზარალებული კიდურის არსებობა და გახანგრძლივებულმა იმობილიზაციამ შეიძლება გამოიწვიოს გრძელვადიანი მოძრაობის სიმტკიცე. მიუხედავად იმისა, რომ იმობილიზაციის დახმარებით სხვა მკურნალობა ემპირიულად გამოიყენება კლინიკურ პრაქტიკაში, მკურნალობის ეფექტურობა საკამათოა.

ადგილობრივი ოკლუზიური თერაპია: როგორც კლინიკური მკურნალობის სასურველი კონსერვატიული თერაპია, ადგილობრივი ოკლუზიური თერაპია გულისხმობს ადგილობრივი ტკივილის ადგილზე ინტრატეკალურ ინექციას, ადგილობრივი ანთების საწინააღმდეგო მიზნის მისაღწევად. ოკლუზიურმა თერაპიამ შეიძლება შეიტანოს წამლები მტკივნეულ მიდამოში, სახსრების სამკერვალო ტომარაში, ნერვული მაგისტრალური და სხვა ნაწილებით, რამაც შეიძლება შეამციროს შეშუპება და გაათავისუფლოს ტკივილი და გაათავისუფლოს სპაზმები მოკლე დროში, და უდიდესი როლი შეასრულოს ადგილობრივი დაზიანებების მკურნალობაში. თერაპია ძირითადად შედგება ტრიამცინოლონის აცეტონიდისა და ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდისგან. ასევე შეიძლება გამოყენებულ იქნას ნატრიუმის ჰიალურონატის ინექციები. ამასთან, ჰორმონებს შეიძლება ჰქონდეთ ისეთი გართულებები, როგორიცაა ინექციის შემდგომი ტკივილი, ადგილობრივი კანის პიგმენტაცია, კანქვეშა ქსოვილის ადგილობრივი ატროფია, სიმპტომური რადიალური ნერვის დაზიანება და სისხლში გლუკოზა. მთავარი უკუჩვენებებია ჰორმონების ალერგია, ორსული და ლაქტაციური პაციენტები. ნატრიუმის ჰიალურონატი შეიძლება იყოს უფრო უსაფრთხო და ხელს უშლის ტენდონის გარშემო ადჰეზიების ნაწიბურების ნაწიბურს და ხელი შეუწყოს tendon- ის შეხორცებას. ოკლუზიური თერაპიის კლინიკური ეფექტი აშკარაა, მაგრამ არსებობს თითის ნეკროზის კლინიკური ცნობები, რომლებიც გამოწვეულია ადგილობრივი ადგილობრივი ინექციით (სურათი 3).

ნახ.

სიფრთხილის ზომები ოკლუზიური თერაპიისთვის რადიუსის სტილოიდური სტენოზის ტენოსინოვიტის მკურნალობისას: 1) პოზიცია ზუსტია, ხოლო შპრიცი უნდა გაიყვანოს წამლის ინექციამდე, რათა უზრუნველყოს ინექციის ნემსი არ შეაღწიოს სისხლძარღვში; 2) დაზარალებული კიდურის სათანადო იმობილიზაცია ნაადრევი ძალისხმევის თავიდან ასაცილებლად; 3) ჰორმონის ოკლუზიის ინექციის შემდეგ, ხშირად არსებობს სხვადასხვა ხარისხის ტკივილი, შეშუპება და ტკივილის გამწვავებაც კი, ზოგადად გაქრება 2 ~ 3 დღეში, თუ თითის ტკივილი და ფერმკრთალი გამოჩნდება, ანტისპაზმური და ანტიკოაგულანტური თერაპია უნდა მიენიჭოს სწრაფად, ხოლო ანგიოგრაფია უნდა განხორციელდეს, თუ არ უნდა მოხდეს აშკარა დიაგნოზი, როგორც ეს შესაძლებელია 4) ჰორმონალური უკუჩვენებები, როგორიცაა ჰიპერტენზია, დიაბეტი, გულის დაავადება და ა.შ., არ უნდა მკურნალობდეს ადგილობრივი ოკლუზიით.

შოკის ტალღა: არის კონსერვატიული, არაინვაზიური მკურნალობა, რომელსაც აქვს უპირატესობა სხეულის გარეთ ენერგიის წარმოქმნისა და ორგანიზმში ღრმა მიზნობრივ ადგილებში, მიმდებარე ქსოვილების დაზიანების გარეშე. მას აქვს მეტაბოლიზმის პოპულარიზაციის, სისხლისა და ლიმფური მიმოქცევის გაძლიერების, ქსოვილების კვების გაუმჯობესების, დაბლოკილი კაპილარების დრეგაციის და სახსრების რბილი ქსოვილების ადჰეზიების შესუსტება. ამასთან, ეს დაიწყო სხივის სტილოიდური სტენოზის ტენოსინოვიტის მკურნალობის გვიან, ხოლო მისი კვლევის ცნობები შედარებით ცოტაა, ხოლო ფართომასშტაბიანი რანდომიზებული კონტროლირებადი კვლევები ჯერ კიდევ საჭიროა უფრო მტკიცებულებებზე დაფუძნებული სამედიცინო მტკიცებულებების მისაღებად, რათა ხელი შეუწყოს მის გამოყენებას რადიუსის სტილოიდური სტენოზის ტენოსინოვიტის დაავადების მკურნალობაში.

აკუპუნქტურული მკურნალობა: მცირე აკუპუნქტურული მკურნალობა არის დახურული განთავისუფლების მეთოდი ქირურგიულ მკურნალობასა და არა ქირურგიულ მკურნალობას შორის, ადგილობრივი დაზიანებების დრეგაციისა და კანის საშუალებით, ადჰეზიები იხსნება, ხოლო სისხლძარღვთა ნერვის პაკეტის მოხვედრა უფრო ეფექტურად განთავისუფლდება და მიმდებარე ქსოვილების სისხლის მიმოქცევას აუმჯობესებს acugation, aCugation, aCugation– ის მიერ გამოწვეული, aCugation– ის მიერ წარმოშობით, აუმჯობესებს ექსკულირების სტიმულირებას. ანთების საწინააღმდეგო და ანალგეტიკური.

ტრადიციული ჩინური მედიცინა: რადიალური სტილოიდური სტენოზი ტენოსინოვიტი მიეკუთვნება სამშობლოს მედიცინაში "დამბლის სინდრომის" კატეგორიას, ხოლო დაავადება ემყარება დეფიციტს და სტანდარტს. მაჯის სახსრის გრძელვადიანი მოქმედების გამო, გადაჭარბებული დაძაბულობა, რის შედეგადაც ადგილობრივი QI და სისხლის დეფიციტი ხდება, ამას ეწოდება თავდაპირველი დეფიციტი; ადგილობრივი Qi და სისხლის დეფიციტის გამო, კუნთები და ვენები იკარგება კვება და მოლიპულ მდგომარეობაში, და ქარის, სიცივისა და ნესტიანობის შეგრძნების გამო, რაც ამძაფრებს Qi- ს და სისხლის მუშაობის ბლოკირებას, ჩანს, რომ ადგილობრივი შეშუპება და ტკივილი და აქტივობა შეზღუდულია, ხოლო სისხლი და დაგროვილი ხდება უფრო სერიოზული, ასე რომ, ეს არის უფრო სერიოზული. კლინიკაში, რომელიც სტანდარტულია. კლინიკურად დადგინდა, რომ Moxibustion თერაპიას, მასაჟის თერაპიას, ტრადიციული ჩინური მედიცინის გარე მკურნალობას და აკუპუნქტურულ მკურნალობას აქვს გარკვეული კლინიკური ეფექტები.

ქირურგიული მკურნალობა: რადიუსის დორსალური კარპალური ლიგატების ქირურგიული ჭრილობა და შეზღუდული ექსკრეცია არის სტენოზის ტენოსინოვიტის ერთ -ერთი მკურნალობა რადიუსის სტილოიდურ პროცესში. ეს შესაფერისია რადიუსის სტილოიდური სტენოზის განმეორებითი ტენოსინოვიტის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც არაეფექტურია მრავალი ადგილობრივი ოკლუზიისა და სხვა კონსერვატიული მკურნალობის შემდეგ, ხოლო სიმპტომები მძიმეა. განსაკუთრებით სტენოტიკური მოწინავე ტენოსინოვიტის მქონე პაციენტებში, იგი ათავისუფლებს ძლიერ და ცეცხლგამძლე ტკივილს.

პირდაპირი ღია ქირურგია: ჩვეულებრივი ქირურგიული მეთოდია უშუალო ჭრილობის გაკეთება სატენდერო ზონაში, გამოამჟღავნოს პირველი დორსალური კუნთების სეპტი, გაჭრა გასქელება tendon sheath და გაათავისუფლა tendon sheath ისე, რომ tendon შეძლოს თავისუფლად გადაიტანოს tendon sheath. პირდაპირი ღია ოპერაცია სწრაფად მიაღწევს, მაგრამ ის ახორციელებს ქირურგიული რისკების სერიას, როგორიცაა ინფექცია, და შეიძლება მოხდეს ოპერაციის დროს დორსალური დამხმარე ჯგუფის უშუალო მოცილების, ტენდონის დისლოკაციის და რადიალური ნერვისა და ვენის დაზიანების გამო.

1 -ე სეპტოლიზი: ამ ქირურგიულმა მეთოდმა არ შეამცირა გასქელება tendon გარსი, მაგრამ აშორებს განგლიონის კისტა, რომელიც ნაპოვნია 1 -ე Extensor Septum- ში, ან წყვეტს სეპტს გამტაცებლის pollicis longus- სა და Extensor pollicis brevis- ს შორის, რათა გაათავისუფლოს 1st Dorsal Extensor Septum. ეს მეთოდი მსგავსია პირდაპირი ღია ოპერაციისთვის, მთავარი განსხვავებაა ის, რომ ექსტენსორული დამხმარე ჯგუფის მოჭრის შემდეგ, ტენდონის გარსი იხსნება და tendon sheath ამოღებულია იმის ნაცვლად, რომ სქელი tendon sheath. მიუხედავად იმისა, რომ tendon subluxation შეიძლება იყოს ამ მეთოდით, იგი იცავს 1-ლი დორსალური ექსტენსორული სეპტს და აქვს უფრო მაღალი გრძელვადიანი ეფექტურობა tendon სტაბილურობისთვის, ვიდრე tendon sheath- ის პირდაპირი რეზექცია. ამ მეთოდის უარყოფითი მხარე ძირითადად განპირობებულია იმით, რომ გასქელებული ტენდონის გარსი არ არის ამოღებული, ხოლო გასქელებული ტენდონის გარსი შეიძლება კვლავ იყოს ანთებითი, შეშუპება, ხოლო tendon- ით ხახუნის მიზეზი გამოიწვევს დაავადების განმეორებას.

ართროსკოპიული ოსტეოფიბრული სადინარში გამაძლიერებელი: ართროსკოპიულ მკურნალობას აქვს ნაკლები ტრავმა, მოკლე მკურნალობის ციკლი, მაღალი უსაფრთხოება, ნაკლები გართულებები და უფრო სწრაფი გამოჯანმრთელება, და ყველაზე დიდი უპირატესობა ის არის, რომ ექსტენსიორული მხარდაჭერის ქამარი არ არის ჩასმული და არ იქნება tendon dislocation. ამასთან, ჯერ კიდევ არსებობს დაპირისპირება და ზოგი მეცნიერი მიიჩნევს, რომ ართროსკოპიული ქირურგია ძვირია და შრომატევადია, ხოლო პირდაპირი ღია ოპერაციასთან დაკავშირებული უპირატესობა არ არის საკმარისი. ამრიგად, ართროსკოპიული მკურნალობა ზოგადად არ არის არჩეული ექიმების და პაციენტების უმრავლესობის მიერ.