ბოლო რამდენიმე ათწლეულის განმავლობაში, გულმკერდის პროქსიმალური მოტეხილობების (PHFs) სიხშირე გაიზარდა 28%-ზე მეტით, ხოლო ქირურგიული ჩარევის მაჩვენებელი 10%-ზე მეტით გაიზარდა 65 წელზე უფროსი ასაკის პაციენტებში. ცხადია, ძვლის სიმკვრივის დაქვეითება და დაცემის რაოდენობის გაზრდა არის ძირითადი რისკ-ფაქტორები ხანდაზმულთა მზარდ პოპულაციაში. მიუხედავად იმისა, რომ სხვადასხვა ქირურგიული მკურნალობა ხელმისაწვდომია გადაადგილებული ან არასტაბილური PHF-ების სამართავად, არ არსებობს კონსენსუსი ხანდაზმულთათვის საუკეთესო ქირურგიული მიდგომის შესახებ. კუთხის სტაბილიზაციის ფირფიტების შემუშავებამ უზრუნველყო PHF-ების ქირურგიული მკურნალობისთვის მკურნალობის ვარიანტი, მაგრამ გასათვალისწინებელია გართულებების მაღალი მაჩვენებელი 40%-მდე. ყველაზე ხშირად მოხსენებული არის ადუქციური კოლაფსი ხრახნის გადაადგილებით და ავასკულარული ნეკროზი (AVN) მხრის თავის არეში.
მოტეხილობის ანატომიური შემცირება, მხრის მომენტის აღდგენა და ხრახნის ზუსტი კანქვეშა ფიქსაცია შეიძლება შეამციროს ასეთი გართულებები. ხრახნიანი ფიქსაცია ხშირად რთულია ოსტეოპოროზით გამოწვეული პროქსიმალური მხრის ძვლის ხარისხის დაქვეითების გამო. ამ პრობლემის მოსაგვარებლად, ძვლის ხრახნიანი ინტერფეისის გაძლიერება ძვლის ცუდი ხარისხით პოლიმეთილმეთაკრილატის (PMMA) ძვლის ცემენტის გამოყენებით ხრახნიანი წვერის გარშემო არის ახალი მიდგომა იმპლანტის ფიქსაციის სიძლიერის გასაუმჯობესებლად.
მიმდინარე კვლევა მიზნად ისახავდა 60 წელზე უფროსი ასაკის პაციენტებში PHF-ების რენტგენოგრაფიული შედეგების შეფასებას და ანალიზს, რომლებიც მკურნალობდნენ კუთხოვანი სტაბილიზაციის ფირფიტებით და ხრახნიანი წვერის დამატებითი გაზრდით.
Ⅰ.მასალა და მეთოდი
სულ 49 პაციენტს ჩაუტარდა კუთხით სტაბილიზირებული მოპირკეთება და დამატებითი ცემენტის გადიდება PHF-ებისთვის ხრახნებით და 24 პაციენტი ჩართული იყო კვლევაში ჩართვისა და გამორიცხვის კრიტერიუმების საფუძველზე.
ყველა 24 PHF იყო კლასიფიცირებული HGLS კლასიფიკაციის სისტემის გამოყენებით, რომელიც შემოიღეს სუქტანკარმა და ჰერტელმა წინასაოპერაციო CT სკანირების გამოყენებით. შეფასებული იყო წინასაოპერაციო რენტგენოგრაფია, ასევე პოსტოპერაციული ჩვეულებრივი რენტგენოგრაფია. მოტეხილობის ადექვატური ანატომიური შემცირება მიიჩნეოდა მიღწეულად, როდესაც ხელახლა შემცირდა ბეწვის თავის ტუბეროზი და აჩვენა 5 მმ-ზე ნაკლები უფსკრული ან გადაადგილება. შეყვანის დეფორმაცია განისაზღვრა, როგორც მხრის თავის დახრილობა მხრის ლილვის მიმართ 125°-ზე ნაკლები, ხოლო ვალგუსური დეფორმაცია განისაზღვრა როგორც 145°-ზე მეტი.
პირველადი ხრახნიანი შეღწევა განისაზღვრა, როგორც ხრახნიანი წვერი, რომელიც შეაღწევს მხრის თავის მედულარული ქერქის საზღვარს. მეორადი მოტეხილობის გადაადგილება განისაზღვრა, როგორც შემცირებული ტუბეროზის გადაადგილება 5 მმ-ზე მეტით და/ან 15°-ზე მეტი ცვლილება თავის ფრაგმენტის დახრილობის კუთხით შემდგომ რენტგენოგრამაზე ინტრაოპერაციულ რენტგენოგრამასთან შედარებით.
ყველა ოპერაცია ჩატარდა დელტოპექტორალური ძირითადი მიდგომით. მოტეხილობის შემცირება და ფირფიტის განლაგება შესრულდა სტანდარტული წესით. ხრახნიანი ცემენტის გაზრდის ტექნიკა გამოიყენება 0,5 მლ ცემენტი ხრახნიანი წვერის გადიდებისთვის.
იმობილიზაცია ჩაუტარდა პოსტოპერაციულ მხარზე მორგებულ მკლავში 3 კვირის განმავლობაში. ადრეული პასიური და დამხმარე აქტიური მოძრაობა ტკივილის მოდულაციით დაწყებული იყო ოპერაციიდან 2 დღის შემდეგ, რათა მიღწეულიყო მოძრაობის სრული დიაპაზონი (ROM).
Ⅱ.შედეგი.
შედეგები: ჩართული იყო ოცდაოთხი პაციენტი, რომელთა საშუალო ასაკი იყო 77.5 წელი (დიაპაზონი, 62-96 წელი). ოცდაერთი იყო ქალი და სამი მამაკაცი. ხუთი 2-ნაწილიანი მოტეხილობა, 12 3-ნაწილიანი მოტეხილობა და შვიდი 4-ნაწილიანი მოტეხილობა დამუშავდა ქირურგიულად დახრილი სტაბილიზაციის ფირფიტების და დამატებითი ხრახნიანი ცემენტის გაზრდის გამოყენებით. 24 მოტეხილობიდან სამი იყო მხრის თავის მოტეხილობა. ანატომიური შემცირება მიღწეული იქნა 24 პაციენტიდან 12-ში; მედიალური ქერქის სრული შემცირება მიღწეული იქნა 24 პაციენტიდან 15-ში (62.5%). ოპერაციიდან 3 თვის შემდეგ, 21 პაციენტიდან 20-მა (95.2%) მიაღწია მოტეხილობის გაერთიანებას, გარდა 3 პაციენტისა, რომლებსაც ესაჭიროებოდათ ადრეული რევიზიის ოპერაცია.
ერთ პაციენტს განუვითარდა ადრეული მეორადი გადაადგილება (მხრის თავის ფრაგმენტის უკანა ბრუნვა) ოპერაციიდან 7 კვირის შემდეგ. რევიზია ჩატარდა საპირისპირო ტოტალური მხრის ართროპლასტიკით ოპერაციიდან 3 თვის შემდეგ. პირველადი ხრახნიანი შეღწევა მცირე სახსარშიდა ცემენტის გაჟონვის გამო (სახსრის დიდი ეროზიის გარეშე) დაფიქსირდა 3 პაციენტში (მათგან 2-ს ჰქონდა მხრის თავის მოტეხილობა) პოსტოპერაციული რენტგენოგრაფიული დაკვირვების დროს. ხრახნიანი შეღწევა გამოვლინდა კუთხის სტაბილიზაციის ფირფიტის C ფენაში 2 პაციენტში და E ფენაში მეორეში (ნახ. 3). ამ 3 პაციენტიდან 2-ს შემდგომ განუვითარდა ავასკულარული ნეკროზი (AVN). პაციენტებს ჩაუტარდათ სარევიზიო ოპერაცია AVN-ის განვითარების გამო (ცხრილები 1, 2).
Ⅲ.დისკუსია.
ყველაზე გავრცელებული გართულება პროქსიმალური მხარის მოტეხილობებში (PHFs), გარდა ავასკულარული ნეკროზის განვითარებისა (AVN), არის ხრახნიანი განლაგება მხრის თავის ფრაგმენტის შემდგომი ადუქციური კოლაფსით. ამ კვლევამ დაადგინა, რომ ცემენტის ხრახნიანი გაზრდის შედეგად მიიღწევა კავშირის მაჩვენებელი 95.2% 3 თვეში, მეორადი გადაადგილების მაჩვენებელი 4.2%, AVN მაჩვენებელი 16.7% და მთლიანი გადახედვის მაჩვენებელი 16.7%. ხრახნების ცემენტის გაძლიერებამ გამოიწვია მეორადი გადაადგილების მაჩვენებელი 4.2% ყოველგვარი შეყვანის კოლაფსის გარეშე, რაც უფრო დაბალია, ვიდრე დაახლოებით 13.7-16% ჩვეულებრივი დახრილი ფირფიტის ფიქსაცია. ჩვენ მტკიცედ გირჩევთ, რომ ძალისხმევა მიაღწიოთ ადექვატური ანატომიური შემცირების მიღწევას, განსაკუთრებით მხრის შუაგულის ქერქის PHF-ების დახრილი ფირფიტის ფიქსაციისას. მაშინაც კი, თუ ხრახნიანი წვერის დამატებითი გაძლიერება გამოიყენება, გასათვალისწინებელია პოტენციური გაუმართაობის ცნობილი კრიტერიუმები.
საერთო გადასინჯვის მაჩვენებელი 16.7% ამ კვლევაში ხრახნიანი წვერის გადიდების გამოყენებით არის ადრე გამოქვეყნებული გადასინჯვის მაჩვენებლების ქვედა დიაპაზონში PHF-ებში ტრადიციული კუთხოვანი სტაბილიზაციის ფირფიტებისთვის, რომლებმაც აჩვენეს გადასინჯვის მაჩვენებლები ხანდაზმულ პოპულაციაში 13%-დან 28%-მდე. არავითარი ლოდინი. პერსპექტიული, რანდომიზებული, კონტროლირებადი მულტიცენტრული კვლევა, რომელიც ჩაატარა ჰენგმა და სხვებმა. არ აჩვენა ცემენტის ხრახნიანი გაზრდის სარგებელი. სულ 65 პაციენტს შორის, რომლებმაც დაასრულეს 1 წლიანი დაკვირვება, მექანიკური უკმარისობა დაფიქსირდა 9 პაციენტში და 3 აუგმენტაციის ჯგუფში. AVN დაფიქსირდა 2 პაციენტში (10.3%) და 2 პაციენტში (5.6%) არაგაძლიერებულ ჯგუფში. საერთო ჯამში, არ იყო მნიშვნელოვანი განსხვავებები გვერდითი მოვლენებისა და კლინიკური შედეგების გამოვლენაში ორ ჯგუფს შორის. მიუხედავად იმისა, რომ ეს კვლევები ფოკუსირებული იყო კლინიკურ და რადიოლოგიურ შედეგებზე, მათ არ შეაფასეს რენტგენოგრამები ისე დეტალურად, როგორც ეს კვლევა. საერთო ჯამში, რადიოლოგიურად გამოვლენილი გართულებები მსგავსი იყო ამ კვლევაში. არცერთ ამ კვლევაში არ მოხსენებული იყო სახსარშიდა ცემენტის გაჟონვა, გარდა ჰენგგის და სხვების მიერ ჩატარებული კვლევისა, რომელმაც დააფიქსირა ეს გვერდითი მოვლენა ერთ პაციენტში. წინამდებარე კვლევაში პირველადი ხრახნიანი შეღწევა დაფიქსირდა ორჯერ C დონეზე და ერთხელ E დონეზე, შემდგომი სახსარშიდა ცემენტის გაჟონვით ყოველგვარი კლინიკური მნიშვნელობის გარეშე. კონტრასტული მასალა შეჰყავდათ ფლუოროსკოპიული კონტროლის ქვეშ, სანამ ცემენტის აუგმენტაცია გამოიყენებოდა თითოეულ ხრახნზე. თუმცა, სხვადასხვა რენტგენოგრაფიული ხედები მკლავის სხვადასხვა პოზიციებზე უნდა შესრულდეს და შეფასდეს უფრო ფრთხილად, რათა გამოირიცხოს პირველადი ხრახნიანი შეღწევა ცემენტის გამოყენებამდე. გარდა ამისა, C დონეზე ხრახნების ცემენტის გამაგრება (ხრახნიანი განსხვავებული კონფიგურაცია) თავიდან უნდა იქნას აცილებული მთავარი ხრახნის შეღწევის და შემდგომი ცემენტის გაჟონვის მაღალი რისკის გამო. ცემენტის ხრახნიანი წვერის გადიდება არ არის რეკომენდებული იმ პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ მხრის თავის მოტეხილობა, ამ მოტეხილობის ნიმუშში დაფიქსირებული ინტრაარტიკულური გაჟონვის მაღალი პოტენციალის გამო (დაფიქსირდა 2 პაციენტში).
VI. დასკვნა.
PHF-ების მკურნალობისას კუთხით სტაბილიზირებული ფირფიტებით PMMA ცემენტის გამოყენებით, ცემენტის ხრახნიანი წვერის გადიდება არის საიმედო ქირურგიული ტექნიკა, რომელიც აძლიერებს იმპლანტის ფიქსაციას ძვალზე, რის შედეგადაც დაბალი მეორადი გადაადგილების მაჩვენებელია 4.2% ოსტეოპოროზის მქონე პაციენტებში. არსებულ ლიტერატურასთან შედარებით, ავასკულარული ნეკროზის (AVN) გაზრდილი სიხშირე დაფიქსირდა ძირითადად მძიმე მოტეხილობების შაბლონებში და ეს გასათვალისწინებელია. ცემენტის გამოყენებამდე, სახსარშიდა ცემენტის გაჟონვა საგულდაგულოდ უნდა გამოირიცხოს კონტრასტული საშუალების შეყვანით. მხრის თავის მოტეხილობების დროს ცემენტის სახსარშიდა გაჟონვის მაღალი რისკის გამო, ჩვენ არ გირჩევთ ამ მოტეხილობის დროს ცემენტის ხრახნიანი წვერის გაზრდას.
გამოქვეყნების დრო: აგვისტო-06-2024
