Metacarpal Phalangeal მოტეხილობები არის ჩვეულებრივი მოტეხილობები ხელით ტრავმებში, რაც მოიცავს ტრავმულ პაციენტებს დაახლოებით 1/4. ხელის დელიკატური და რთული სტრუქტურის და მოძრაობის დელიკატური ფუნქციის გამო, ხელის მოტეხილობის დამუშავების მნიშვნელობა და ტექნიკა გაცილებით რთულია, ვიდრე სხვა გრძელი ძვლის მოტეხილობების მკურნალობა. შემცირების შემდეგ მოტეხილობის სტაბილურობის უზრუნველყოფა არის Metacarpal Phalangeal მოტეხილობების წარმატებული მკურნალობის გასაღები. ხელის ფუნქციის აღსადგენად, მოტეხილობები ხშირად საჭიროებს შესაბამის ფიქსაციას. წარსულში, თაბაშირის გარე ფიქსაცია ან Kirschner მავთულის შიდა ფიქსაცია ხშირად გამოიყენებოდა, მაგრამ ხშირად ის ხელს არ უწყობს ერთობლივი ერთობლივი რეაბილიტაციის ადრეულ ტრენინგს არაზუსტი ფიქსაციის ან გრძელი ფიქსაციის დროს, რაც უფრო მეტ გავლენას ახდენს თითის სახსრის ფუნქციის აღდგენაზე და გარკვეულ სირთულეებს უქმნის ხელის ფუნქციონალურ რეაბილიტაციას. მკურნალობის თანამედროვე მეთოდები უფრო და უფრო იყენებს უფრო ძლიერ შიდა ფიქსაციას, მაგალითად, მიკრო-ფირფიტის ხრახნიანი ფიქსაცია.
I.რა არის მკურნალობის პრინციპები?
მკურნალობის პრინციპები ხელით მეტაკარპალური და ფალანგური მოტეხილობებისთვის: ანატომიური შემცირება, მსუბუქი და მყარი ფიქსაცია, ადრეული საქმიანობა და ფუნქციური ტრენინგი. ხელის ინტრაიკულური და პერი-არტიკულარული მოტეხილობების მკურნალობის პრინციპები იგივეა, რაც სხვა ინტრაიკულური მოტეხილობებისთვის, რომლებიც ასევე წარმოადგენს სახსრის ზედაპირის ანატომიის აღდგენას და ადრეულ ფუნქციურ მოქმედებებს. ხელით მეტაკარპალის და ფალანგური მოტეხილობების მკურნალობისას უნდა განხორციელდეს ძალისხმევა ანატომიური შემცირების მისაღწევად, როტაციის, გვერდითი ანგულაციის, ან> 10 ° -ის კუთხის გადაადგილებით, პალმის დორსალურ ასპექტთან არ უნდა მოხდეს. თუ მეტაკარპალური ფალანგის მოტეხილობის დასასრული ბრუნავს ან კუთხურად გადაადგილდება გვერდითი, ის შეცვლის თითის ნორმალურ მოქნილობასა და გაფართოების მოძრაობას, რაც გამოიწვევს მას მოქცევის დროს გადადის ან დაეცემა, რაც გავლენას ახდენს თითის ფუნქციის სიზუსტეზე; და როდესაც პალმის დორსალური ასპექტის კუთხის გადაადგილება არის> 10 °, განადგურებულია ძვალსა და ტენდონს შორის გლუვი კონტაქტის ზედაპირი, იზრდება ტენდონის მოქნილობისა და გაფართოების მოძრაობის წინააღმდეგობა და დიაპაზონი, ხოლო ქრონიკული tendon დაზიანება ხდება, რაც იწვევს ტენდონის რღვევის რისკს.
Ii.რა მასალების შერჩევა შეიძლება Metacarpal მოტეხილობებისთვის?
მეტაკარპალის მოტეხილობებისთვის არსებობს მრავალი შიდა ფიქსაციის მასალა, მაგალითად, კირშნერის მავთულები, ხრახნები, ფირფიტები და გარე ფიქსატორები, რომელთა შორის ყველაზე ხშირად გამოიყენება კირშნერის მავთულები და მიკროპლატები. Metacarpal მოტეხილობებისთვის, მიკროპლატის შიდა ფიქსაციას აშკარა უპირატესობა აქვს Kirschner მავთულის ფიქსაციასთან და მისი გამოყენება პირველ რიგში; პროქსიმალური ფალანქსის მოტეხილობებისთვის, მიკროპლატები ზოგადად უპირატესობას ანიჭებენ, მაგრამ როდესაც ძნელია გამოყენებული იქნას ხრახნები პროქსიმალური ფალანქსის დისტალური სეგმენტისთვის და ხელმძღვანელის მოტეხილობებისთვის, უნდა იქნას გამოყენებული კირშნერის მავთულის შიდა ფიქსაცია, რაც უფრო ხელსაყრელია დაზარალებული თითის ფუნქციის აღდგენისთვის; Kirschner- ის მავთულები უნდა იქნას გამოყენებული პირველ რიგში, შუა ფალანქსის მოტეხილობების სამკურნალოდ.
- Kirschner Wire:Kirschner Wire შიდა ფიქსაცია გამოიყენება კლინიკურ პრაქტიკაში 70 წელზე მეტი ხნის განმავლობაში და ყოველთვის იყო ყველაზე ხშირად გამოყენებული შიდა ფიქსაციის მასალა მეტაკარპალური და ფალანგური მოტეხილობებისთვის. ეს მარტივია, ეკონომიური და პრაქტიკული, და არის ყველაზე კლასიკური შიდა ფიქსაციის მეთოდი. როგორც ყველაზე ხშირად გამოყენებული შიდა ფიქსაცია ხელის მოტეხილობების სამკურნალოდ, იგი მაინც ფართოდ გამოიყენება. Kirschner Wire- ის შიდა ფიქსაციის უპირატესობები: ① მარტივი ოპერაცია და ძალიან მოქნილი გამოსაყენებლად; ② ნაკლები რბილი ქსოვილების ზოლები, ნაკლები გავლენა მოტეხილობის დასრულების სისხლის მიწოდებაზე, ნაკლებად ქირურგიული ტრავმისა და მოტეხილობის შეხორცებისთვის. ③ ადვილად ამოიღეთ ნემსი მეორედ; ④ დაბალი ღირებულება და გამოყენების ფართო სპექტრი, შესაფერისია ხელის მოტეხილობების უმეტესობისთვის (მაგალითად, ინტრაიკულური მოტეხილობები, ძლიერი კომიტეტის მოტეხილობები და დისტალური ფალანგური მოტეხილობები).
2. Metacarpophalangeal მიკროპლატები: ხელის მოტეხილობების ძლიერი შიდა ფიქსაცია არის ადრეული ფუნქციური ტრენინგის საფუძველი და აუცილებელი პირობა კარგი ხელის ფუნქციის აღდგენისთვის. AO შიდა ფიქსაციის ტექნოლოგია მოითხოვს, რომ მოტეხილობის დასრულება ზუსტად განმეორდეს ანატომიური სტრუქტურის მიხედვით და რომ მოტეხილობა მთავრდება სტაბილური ფუნქციური პირობებით, რაც საყოველთაოდ ცნობილია როგორც ძლიერი ფიქსაცია, რათა მოხდეს ადრეული აქტიური მოძრაობა. AO ასევე ხაზს უსვამს მინიმალურ ინვაზიურ ქირურგიულ ოპერაციებს, ყურადღება გამახვილებულია სისხლის მიწოდების დაცვაზე. მიკროპლატის შიდა ფიქსაცია ხელის მოტეხილობების სამკურნალოდ, შეუძლია მიაღწიოს დამაკმაყოფილებელ შედეგებს სიმტკიცის, მოტეხილობის ბოლოების სტაბილურობის თვალსაზრისით და მოტეხილობის ბოლოებს შორის წნევა. პოსტოპერაციული ფუნქციური აღდგენის, მოტეხილობის შეხორცების დრო და ინფექციის სიჩქარე, ითვლება, რომ მიკროტრიუმის ფირფიტების ეფექტურობა მნიშვნელოვნად უკეთესია, ვიდრე კირშნერის მავთულები. უფრო მეტიც, იმის გამო, რომ მოტეხილობის სამკურნალო დრო მიკროტიტანიუმის ფირფიტებთან ფიქსაციის შემდეგ მნიშვნელოვნად უფრო მოკლეა, ვიდრე სხვა ფიქსაციის მეთოდები, პაციენტებისთვის სასარგებლოა ნორმალური ცხოვრების ადრეული განახლება.
(1) რა არის მიკროპლატის შიდა ფიქსაციის უპირატესობა?
Kirschner მავთულხლართებთან შედარებით, მიკროპლატის ხრახნიანი მასალებს აქვთ უკეთესი ქსოვილის თავსებადობა და ქსოვილების უკეთესი რეაგირება; Plate ფირფიტა-ხრახნიანი ფიქსაციის სისტემის სტაბილურობა და მოტეხილობის ბოლოზე წნევა მოტეხილობას უახლოვდება ანატომიურ შემცირებას, უფრო უსაფრთხო ფიქსაციას და ხელს უწყობს მოტეხილობის შეხორცებას; ③ ადრეული ფუნქციური ვარჯიში, ზოგადად, ნებადართულია მიკროპლატის ფიქსაციის შემდეგ, რაც ხელს უწყობს ხელის ფუნქციის აღდგენას.
(2) რა არის ქირურგიული მეთოდი მიკროპლატებისთვის?
ოპერაცია, როგორც წესი, ხორციელდება ბრეკალური პლექსუსის ბლოკის ანესთეზიის ქვეშ, ხოლო ჩვეულებრივ საჭიროა პნევმატური ტურნიკი. აღებულია მეტაკარპალური ფალანგების დორსალური ჭრილობა, ციფრების დორსალური აპონევროზი იჭრება ან ინტერსესური კუნთები და მეტაკარპალური ძვალი შედის მეტაკარპალის ან ფალანგური ძვლების მოტეხილობის ბოლოების გამოსავლენად, პერიოსტეუმი გაჟღენთილია და მოტეხილობით მცირდება პირდაპირი ხედვა. სწორი ფირფიტები შესაფერისია შუა სეგმენტის განივი მოტეხილობებისა და მოკლე სავალდებულო მოტეხილობებისთვის, T- ფირფიტები შესაფერისია მეტაკარპალისა და ფალანგების ფუძეზე ფიქსაციისთვის, ხოლო T- ფირფიტები ან 120 ° და 150 ° L- ფირფიტები შესაფერისია გრძივი და მათთვის განწყობილი მოტეხილობების ფიქსაციისთვის. ფირფიტა ზოგადად მოთავსებულია ძვლის დორსალურ მხარეს, რათა თავიდან აიცილოს tendon sliding და გრძელვადიანი აცვიათ, რაც ხელსაყრელია ადრეული ფუნქციური ვარჯიშისთვის. მინიმუმ ორი ხრახნი უნდა იქნას გამოყენებული მოტეხილობის ორი ბოლოების დასადგენად, წინააღმდეგ შემთხვევაში სტაბილურობა ცუდია, ხოლო კირშნერის მავთულები ან ფირფიტის გარეთ ხრახნები საჭიროა ფიქსაციის დასახმარებლად, რათა მიაღწიონ სტაბილური ფიქსაციის მიზანს.
3. მინის ხრახნები: მინი ხრახნებს აქვთ მსგავსი სტაბილურობა ფოლადის ფირფიტების მიმართ სპირალური ან გრძელი სავალდებულო მოტეხილობების ფიქსაციაში, მაგრამ რბილი ქსოვილებისა და პერიოსტატის ზოლების დიაპაზონი უფრო მცირეა, ვიდრე ფოლადის ფირფიტის ფიქსაცია, რაც ხელს უწყობს სისხლის მიწოდების დაცვას და მინიმალური ინვაზიური ოპერაციის კონცეფციის შესაბამისად. მიუხედავად იმისა, რომ არსებობს T- ტიპის და L- ტიპის ფირფიტები თითქმის არტიკულური მოტეხილობებისთვის, ოპერაციის შემდგომი შემდგომი შემდგომი შემდეგ ერთობლივი ფუნქციის აღდგენა უარესია, ვიდრე დიაფიზიური მოტეხილობები. მინი ხრახნებს ასევე აქვთ გარკვეული უპირატესობები ინტრაიკულური და პერი-არტიკულარული მოტეხილობების ფიქსაციაში. კორტიკალურ ძვალში ხრახნიანი ხრახნები შეიძლება გაუძლოს დიდ სტრესულ დატვირთვას, ამიტომ ფიქსაცია მტკიცეა, ხოლო მოტეხილობის ბოლოები შეიძლება შეკუმშოს, რათა მოტეხილობის ზედაპირი მჭიდრო კონტაქტში გახადოს, შეამციროს მოტეხილობის სამკურნალო დრო და ხელი შეუწყოს მოტეხილობის შეხორცებას, როგორც ეს მოცემულია სურათი 4-18. ხელის მოტეხილობების მინი ხრახნიანი შიდა ფიქსაცია ძირითადად გამოიყენება უფრო დიდი ძვლის ბლოკების დიაფიზიური და ინტრაიკულური ავულსის მოტეხილობის სავალალო ან სპირალური მოტეხილობებისთვის. უნდა აღინიშნოს, რომ მხოლოდ მინი ხრახნების გამოყენებისას ხელის დიაფიზიური ძვლის სავალალო ან სპირალური მოტეხილობების გამოსწორებისას, მოტეხილობის ხაზის სიგრძე უნდა იყოს მინიმუმ ორჯერ დიამეტრი დიაფიზიური ძვლის დიამეტრით, ხოლო სახსარში ავულსური მოტეხილობის ბლოკების დაფიქსირებისას, ძვლის ბლოკის სიგანე უნდა იყოს მინიმუმ 3 -ჯერ დიამეტრის ძაფის დიამეტრით.
4.Micro გარე ფიქსატორი:Metacarpal Phalangeal– ის მოტეხილობები ზოგჯერ რთულია ანატომიურად შემცირებისთვის ან არ შეიძლება მყარად დაფიქსირდეს შინაგანად, თუნდაც ქირურგიული ჭრილობის შემდეგ, ძვლის მხარდაჭერის განადგურების გამო. გარე ფიქსატორს შეუძლია აღადგინოს და შეინარჩუნოს კომინირებული მოტეხილობის სიგრძე წევის ქვეშ, შეასრულოს ფარდობითი ფიქსაციის როლი. სხვადასხვა მეტაკარპალური ფალანგური გარე ფიქსატორები მოთავსებულია სხვადასხვა პოზიციაზე: 1 -ლი და მე -2 მეტაკარპალური ფალანგები მოთავსებულია დორსალურ რადიალურ მხარეზე, მე -4 და მე -5 მეტაკარპალური ფალანგები მოთავსებულია დორსალურ ულნარულ მხარეზე, ხოლო მე -3 მეტაკარპალური ფალანგის მიხედვით განთავსებულია დორსალური მხარეს. ყურადღება მიაქციეთ ნემსის ჩასმის წერტილს, რათა თავიდან აიცილოთ tendon დაზიანება. დახურული მოტეხილობები შეიძლება შემცირდეს რენტგენის სხივების ქვეშ. როდესაც შემცირება არ არის იდეალური, მცირე ჭრილობის ჩატარება შეიძლება შემცირდეს.
რა უპირატესობა აქვს გარე ფიქსატორებს?
① მარტივი ოპერაცია, შეუძლია შეცვალოს მოტეხილობის ბოლოების სხვადასხვა გადაადგილება; ② შეუძლია ეფექტურად შეამციროს და დააფიქსიროს მეტაკარპოფალანგიალური ძვლების ინტრაიკულური მოტეხილობები სახსრის ზედაპირის დაზიანების გარეშე, და შეუძლია გადაიტანოს სახსრის ზედაპირი, რათა თავიდან აიცილოს სახსრის კაფსულისა და გირაოს ლიგატების კონტრაქტურა; ③ როდესაც გადაადგილებული მოტეხილობები არ შეიძლება ანატომიურად შემცირდეს, ისინი შეიძლება გაერთიანდეს შეზღუდული შიდა ფიქსაციით, ხოლო გარე ფიქსატორს შეუძლია ნაწილობრივ შეამციროს და შეინარჩუნოს ძალის ხაზი; ④ დაუშვებელია დაზარალებული თითის ადრეული ფუნქციური სავარჯიშოები დაუსაბუთებელ სახსარში, რათა თავიდან აიცილოთ სახსრის სიმტკიცე და ოსტეოპოროზი; ⑤ შეუძლია ეფექტურად დააფიქსიროს ხელის მოტეხილობები, დაზარალებულ ხელზე ჭრილობის პოსტოპერაციულ მკურნალობაზე გავლენის მოხდენის გარეშე.
პოსტის დრო: 21-2024 წლის დეკემბერი
