მეტაკარპალური ფალანგალური მოტეხილობები ხელის ტრავმის დროს გავრცელებული მოტეხილობებია, რომლებიც ხელის ტრავმის მქონე პაციენტების დაახლოებით 1/4-ს შეადგენს. ხელის ნაზი და რთული სტრუქტურისა და მოძრაობის დელიკატური ფუნქციის გამო, ხელის მოტეხილობის მკურნალობის მნიშვნელობა და ტექნიკური სირთულე გაცილებით რთულია, ვიდრე სხვა გრძელი ძვლების მოტეხილობების მკურნალობა. რედუქციის შემდეგ მოტეხილობის სტაბილურობის უზრუნველყოფა მეტაკარპალური ფალანგალური მოტეხილობების წარმატებული მკურნალობის გასაღებია. ხელის ფუნქციის აღსადგენად, მოტეხილობები ხშირად საჭიროებს შესაბამის ფიქსაციას. წარსულში ხშირად გამოიყენებოდა თაბაშირის გარეგანი ფიქსაცია ან კირშნერის მავთულის შიდა ფიქსაცია, მაგრამ ის ხშირად არ უწყობს ხელს ადრეული პოსტოპერაციული სახსრების რეაბილიტაციის ტრენინგს არაზუსტი ფიქსაციის ან ფიქსაციის ხანგრძლივი დროის გამო, რაც უფრო დიდ გავლენას ახდენს თითის სახსრების ფუნქციის აღდგენაზე და გარკვეულ სირთულეებს უქმნის ხელის ფუნქციურ რეაბილიტაციას. თანამედროვე მკურნალობის მეთოდები სულ უფრო მეტად იყენებს უფრო ძლიერ შიდა ფიქსაციას, როგორიცაა მიკროფირფიტის ხრახნიანი ფიქსაცია.
მე.რა არის მკურნალობის პრინციპები?
ხელის მეტაკარპალური და ფალანგალური მოტეხილობების მკურნალობის პრინციპები: ანატომიური რედუქცია, მსუბუქი და მყარი ფიქსაცია, ადრეული აქტივობები და ფუნქციური ვარჯიში. ხელის სახსარშიდა და სახსარშიდა მოტეხილობების მკურნალობის პრინციპები იგივეა, რაც სხვა სახსარშიდა მოტეხილობების მკურნალობის პრინციპები, რომლებიც ასევე მიზნად ისახავს სახსრის ზედაპირის ანატომიის აღდგენას და ადრეულ ფუნქციურ აქტივობებს. ხელის მეტაკარპალური და ფალანგალური მოტეხილობების მკურნალობისას, ძალისხმევა უნდა იქნას მიმართული ანატომიური რედუქციის მისაღწევად და არ უნდა მოხდეს ხელისგულის დორსალური ასპექტის მიმართ როტაცია, გვერდითი კუთხურობა ან კუთხური გადაადგილება >10°-ით. თუ მეტაკარპალური ფალანგების მოტეხილობის ბოლო ბრუნავს ან კუთხურად გადაადგილდება გვერდით, ეს შეცვლის თითის ნორმალური მოხრისა და გაშლის მოძრაობის ტრაექტორიას, რაც იწვევს მის გადაადგილებას ან დაცემას მიმდებარე თითთან ერთად მოხრის დროს, რაც გავლენას ახდენს თითის ფუნქციის სიზუსტეზე; და როდესაც ხელისგულის დორსალური ასპექტის კუთხური გადაადგილება >10°-ია, ძვალსა და მყესს შორის გლუვი შეხების ზედაპირი ნადგურდება, რაც ზრდის მყესის მოხრისა და გაშლის წინააღმდეგობას და მოძრაობის დიაპაზონს, რის შედეგადაც მყესის ქრონიკული დაზიანება ვითარდება, რაც მყესის გაწყვეტის რისკს იწვევს.
II.რა მასალების შერჩევა შესაძლებელია მეტაკარპალური მოტეხილობებისთვის?
მეტაკარპალური მოტეხილობებისთვის არსებობს მრავალი შიდა ფიქსაციის მასალა, როგორიცაა კირშნერის მავთულები, ხრახნები, ფირფიტები და გარე ფიქსატორები, რომელთა შორის ყველაზე ხშირად გამოიყენება კირშნერის მავთულები და მიკროფირფიტები. მეტაკარპალური მოტეხილობებისთვის, მიკროფირფიტის შიდა ფიქსაციას აშკარა უპირატესობები აქვს კირშნერის მავთულით ფიქსაციასთან შედარებით და შეიძლება გამოყენებულ იქნას პირველ რიგში; პროქსიმალური ფალანქსის მოტეხილობებისთვის, მიკროფირფიტები ზოგადად უკეთესია, მაგრამ როდესაც პროქსიმალური ფალანქსის დისტალური სეგმენტის და თავის მოტეხილობების დროს ხრახნების ჩასმა რთულია, უნდა იქნას გამოყენებული კირშნერის მავთულის განივი შიდა ფიქსაცია, რაც უფრო ხელს უწყობს დაზიანებული თითის ფუნქციის აღდგენას; შუა ფალანქსის მოტეხილობების სამკურნალოდ პირველ რიგში უნდა იქნას გამოყენებული კირშნერის მავთულები.
- კირშნერის მავთული:კირშნერის მავთულის შიდა ფიქსაცია კლინიკურ პრაქტიკაში 70 წელზე მეტია გამოიყენება და ყოველთვის წარმოადგენდა ყველაზე ხშირად გამოყენებულ შიდა ფიქსაციის მასალას მეტაკარპალური და ფალანგალური მოტეხილობების დროს. ის მარტივი გამოსაყენებელია, ეკონომიური და პრაქტიკული და წარმოადგენს შიდა ფიქსაციის ყველაზე კლასიკურ მეთოდს. როგორც ხელის მოტეხილობების სამკურნალოდ ყველაზე ხშირად გამოყენებული შიდა ფიქსაცია, ის დღემდე ფართოდ გამოიყენება. კირშნერის მავთულის შიდა ფიქსაციის უპირატესობები: 1. მარტივი გამოსაყენებელი და ძალიან მოქნილი გამოსაყენებლად; 2. რბილი ქსოვილების ნაკლები მოცილება, მოტეხილობის ბოლოს სისხლის მიწოდებაზე ნაკლები ზემოქმედება, ნაკლები ქირურგიული ტრავმა და მოტეხილობის შეხორცების ხელშემწყობი; 3. ნემსის მეორედ ამოღება მარტივია; 4. დაბალი ღირებულება და გამოყენების ფართო სპექტრი, შესაფერისია ხელის მოტეხილობების უმეტესობისთვის (მაგალითად, სახსარშიდა მოტეხილობები, მძიმე დაქუცმაცებული მოტეხილობები და დისტალური ფალანგალური მოტეხილობები).
2. მეტაკარფოფალანგიალური მიკროფირფიტებიხელის მოტეხილობების ძლიერი შიდა ფიქსაცია ადრეული ფუნქციური ვარჯიშის საფუძველი და ხელის კარგი ფუნქციის აღდგენის აუცილებელი პირობაა. AO-ს შიდა ფიქსაციის ტექნოლოგია მოითხოვს, რომ მოტეხილობის ბოლოები ზუსტად იყოს განლაგებული ანატომიური სტრუქტურის შესაბამისად და რომ მოტეხილობის ბოლოები სტაბილური იყოს ფუნქციურ პირობებში, რაც ფართოდ ცნობილია, როგორც ძლიერი ფიქსაცია, რათა ადრეული აქტიური მოძრაობა იყოს შესაძლებელი. AO ასევე ხაზს უსვამს მინიმალურად ინვაზიურ ქირურგიულ ოპერაციებს, ფოკუსირებით სისხლის მიწოდების დაცვაზე. ხელის მოტეხილობების სამკურნალოდ მიკროფირფიტების შიდა ფიქსაციით შესაძლებელია დამაკმაყოფილებელი შედეგების მიღწევა სიმტკიცის, მოტეხილობის ბოლოების სტაბილურობისა და მოტეხილობის ბოლოებს შორის წნევის თვალსაზრისით. ოპერაციის შემდგომი ფუნქციური აღდგენის, მოტეხილობის შეხორცების დროისა და ინფექციის მაჩვენებლის თვალსაზრისით, ითვლება, რომ მიკროტიტანის ფირფიტების ეფექტურობა მნიშვნელოვნად უკეთესია, ვიდრე კირშნერის მავთულების. უფრო მეტიც, რადგან მიკროტიტანის ფირფიტებით ფიქსაციის შემდეგ მოტეხილობის შეხორცების დრო მნიშვნელოვნად მოკლეა, ვიდრე ფიქსაციის სხვა მეთოდების, პაციენტებისთვის სასარგებლოა ნორმალური ცხოვრების ადრეულ ეტაპზე დაბრუნება.
(1) რა უპირატესობები აქვს მიკროფირფიტის შიდა ფიქსაციას?
① კირშნერის მავთულებთან შედარებით, მიკროფირფიტის ხრახნის მასალებს აქვთ უკეთესი ქსოვილოვანი თავსებადობა და ქსოვილების უკეთესი რეაქცია; ② ფირფიტა-ხრახნის ფიქსაციის სისტემის სტაბილურობა და მოტეხილობის ბოლოზე ზეწოლა მოტეხილობას ანატომიურ რედუქციასთან უფრო ახლოს, უფრო უსაფრთხო ფიქსაციას და მოტეხილობის შეხორცებას უწყობს ხელს; ③ მიკროფირფიტის ფიქსაციის შემდეგ, როგორც წესი, დაშვებულია ადრეული ფუნქციური ვარჯიში, რაც ხელს უწყობს ხელის ფუნქციის აღდგენას.
(2) რა არის მიკროფირფიტების ქირურგიული მეთოდი?
ოპერაცია, როგორც წესი, ტარდება მხრის წნულის ბლოკადის ანესთეზიით და, როგორც წესი, საჭიროა პნევმატური ტურნიკეტი. ხდება მეტაკარპალური ფალანგების დორსალური განაკვეთის აღება, თითების დორსალური აპონევროზის იკვეთება ან ძვალთაშორისი კუნთისა და მეტაკარპალური ძვლის შეყვანა მეტაკარპალური ან ფალანგალური ძვლების მოტეხილობის ბოლოების გამოსავლენად, პერიოსტეუმის აშრევება და მოტეხილობის შემცირება პირდაპირი ხედვის ქვეშ. სწორი ფირფიტები შესაფერისია შუა სეგმენტის განივი მოტეხილობებისა და მოკლე ირიბი მოტეხილობებისთვის, T-ფორმის ფირფიტები შესაფერისია მეტაკარპალური და ფალანგების ფუძის ფიქსაციისთვის, ხოლო T-ფორმის ფირფიტები ან 120° და 150° L-ფორმის ფირფიტები შესაფერისია გრძელი ირიბი და დაქუცმაცებული მოტეხილობების ფიქსაციისთვის. ფირფიტა, როგორც წესი, თავსდება ძვლის დორსალურ მხარეს, რათა თავიდან იქნას აცილებული მყესების სრიალი და ხანგრძლივი ცვეთა, რაც ხელს უწყობს ადრეულ ფუნქციურ ვარჯიშს. მოტეხილობის ორი ბოლოების დასაფიქსირებლად უნდა იქნას გამოყენებული სულ მცირე ორი ხრახნი, წინააღმდეგ შემთხვევაში სტაბილურობა ცუდი იქნება და სტაბილური ფიქსაციის მიზნის მისაღწევად ფიქსაციის ხელშესაწყობად საჭიროა კირშნერის მავთულები ან ფირფიტის გარეთ არსებული ხრახნები.
3. მინი ხრახნებიმინი ხრახნებს სპირალური ან გრძელი ირიბი მოტეხილობების ფიქსაციისას ფოლადის ფირფიტების მსგავსი სტაბილურობა აქვთ, თუმცა რბილი ქსოვილებისა და პერიოსტეუმის მოშორების დიაპაზონი უფრო მცირეა, ვიდრე ფოლადის ფირფიტების ფიქსაციისას, რაც ხელს უწყობს სისხლის მიწოდების დაცვას და შეესაბამება მინიმალურად ინვაზიური ოპერაციის კონცეფციას. მიუხედავად იმისა, რომ სახსართან ახლოს მდებარე მოტეხილობებისთვის არსებობს T-ტიპის და L-ტიპის ფირფიტები, ოპერაციის შემდგომი დაკვირვების შემდეგ სახსრის ფუნქციის აღდგენა უარესია, ვიდრე დიაფიზური მოტეხილობების შემთხვევაში. მინი ხრახნებს ასევე აქვთ გარკვეული უპირატესობები სახსარშიდა და სახსრის გარშემო მოტეხილობების ფიქსაციისას. კორტიკალურ ძვალში ჩახრახნილ ხრახნებს შეუძლიათ დიდი დატვირთვის გაძლება, ამიტომ ფიქსაცია მყარია და მოტეხილობის ბოლოების შეკუმშვა შესაძლებელია, რათა მოტეხილობის ზედაპირი მჭიდრო კონტაქტში იყოს, შეამციროს მოტეხილობის შეხორცების დრო და ხელი შეუწყოს მოტეხილობის შეხორცებას, როგორც ეს ნაჩვენებია სურათ 4-18-ზე. ხელის მოტეხილობების მინი ხრახნით შიდა ფიქსაცია ძირითადად გამოიყენება დიაფიზური და სახსარშიდა ავულსიური მოტეხილობების ირიბი ან სპირალური მოტეხილობებისთვის, რომლებიც უფრო დიდი ძვლის ბლოკების მოტეხილობებს ახასიათებთ. აღსანიშნავია, რომ ხელის დიაფიზური ძვლის ირიბი ან სპირალური მოტეხილობების აღსადგენად მხოლოდ მინი-ხრახნების გამოყენებისას, მოტეხილობის ხაზის სიგრძე დიაფიზური ძვლის დიამეტრის მინიმუმ ორჯერ მეტი უნდა იყოს, ხოლო სახსარში ავულსირებული მოტეხილობის ბლოკების აღსადგენად, ძვლის ბლოკის სიგანე ძაფის დიამეტრის მინიმუმ 3-ჯერ მეტი უნდა იყოს.
4. მიკრო გარე ფიქსატორი:მეტაკარპალური ფალანგების დაქუცმაცებული მოტეხილობების ანატომიურად შემცირება ზოგჯერ რთულია ან მათი შიდა ფიქსაცია შეუძლებელია ქირურგიული განაკვეთის შემდეგაც კი ძვლის საყრდენის დაზიანების გამო. გარე ფიქსატორს შეუძლია დაჭიმვის ქვეშ აღადგინოს და შეინარჩუნოს დაქუცმაცებული მოტეხილობის სიგრძე, რაც ფარდობითი ფიქსაციის როლს ასრულებს. სხვადასხვა მეტაკარპალური ფალანგების გარე ფიქსატორი სხვადასხვა პოზიციაზეა განთავსებული: პირველი და მეორე მეტაკარპალური ფალანგიები მოთავსებულია დორსალურ სხივის მხარეს, მე-4 და მე-5 მეტაკარპალური ფალანგი - დორსალურ იდაყვის მხარეს, ხოლო მესამე მეტაკარპალური ფალანგი - დორსალურ სხივის ან დორსალურ იდაყვის მხარეს, სიტუაციის მიხედვით. ყურადღება მიაქციეთ ნემსის ჩადგმის ადგილს მყესის დაზიანების თავიდან ასაცილებლად. დახურული მოტეხილობები შეიძლება შემცირდეს რენტგენის სხივების ქვეშ. როდესაც შემცირება იდეალური არ არის, შესაძლებელია მცირე განაკვეთის გაკეთება შემცირების დასახმარებლად.
რა უპირატესობები აქვს გარე ფიქსატორების გამოყენებას?
① მარტივი ოპერაცია, მოტეხილობის ბოლოების სხვადასხვა გადაადგილების რეგულირება; ② შეუძლია მეტაკარფოფალანგიალური ძვლების სახსარშიდა მოტეხილობების ეფექტურად შემცირება და დაფიქსირება სახსრის ზედაპირის დაზიანების გარეშე და შეუძლია სახსრის ზედაპირის ყურადღების გადატანა სახსრის კაფსულისა და გიტრა იოგის კონტრაქტურის თავიდან ასაცილებლად; ③ როდესაც დაქუცმაცებული მოტეხილობების ანატომიურად შემცირება შეუძლებელია, მათი შერწყმა შესაძლებელია შეზღუდულ შიდა ფიქსაციასთან, ხოლო გარე ფიქსატორს შეუძლია ნაწილობრივ შეამციროს და შეინარჩუნოს ძალის ხაზი; ④ დაზიანებული თითის ადრეული ფუნქციური ვარჯიშების განხორციელების შესაძლებლობა დაუფიქსირებელ სახსარში, რათა თავიდან იქნას აცილებული სახსრის შებოჭილობა და ოსტეოპოროზი; ⑤ შეუძლია ხელის მოტეხილობების ეფექტურად დაფიქსირება დაზიანებული ხელის ჭრილობის პოსტოპერაციულ მკურნალობაზე გავლენის მოხდენის გარეშე.
გამოქვეყნების დრო: 2024 წლის 21 დეკემბერი
